حاج محمد اسماعیل دولابی(ره)
    فکر کنید که الان قصد دارید رو به خدای خودتان بروید. می بینید و می شنوید که چه چیزهایی دور وبرتان هست. امامان (ع) شنیدند ،شما نشنوید؟آنها از شیشه های زهری که دیگران فراهم کرده بودند، چشیدند. آیا شما هیچ نمی خواهید بچشید؟آنها چقدر حوصله کردند و غصه واندوه و حزن ما را چشیدند، خوب من و شما هم لااقل دو سه کلمه به اندازه وسعمان بچشیم و تحمل کنیم. آنها چقدر گناه مردم را بخشیدند؛ خوب شما هم گناه زیر دستت را ببخش تا نزدیک آنها بشوی.
    گفت خدایا، خوب کردی این دوازدهمی را قایم کردی! اگر قایم نمی کردی که دیگر هیچ! حالاهم می گوید آقا بیا، بیا ! اما نمی گوید بروم ، بروم! یک خرده به نفس خودش نمی گوید تو راه برو، تو با ادب باش، تو اخلاص نشان بده.
    کتاب طوبای محبت- جلد4

---